Samen met militairen en burgers werken aan vrede en veiligheid is ons uitgangspunt. En daar waar het nodig is om vrede te waarborgen of af te dwingen door inzet van oorlog, raken de inzet van geweld en het omgaan met de dood aan essentiële vragen.

Als trainers bij hun interventies bij voorbaat aan de kant van de vrede staan, is de vraag waaraan zij onschuldig willen blijven? Denken zij via die vrede onbewust de liefde voor henzelf en van anderen te kunnen opeisen? Tegelijkertijd is ongebreideld geweld een teken van minachting voor het leven en de ziel van de mens. Het verbreekt essentiële banden om het leven de kans te geven zichzelf te kunnen ontplooien. Een precair evenwicht dat we met ons allen dienen te bewaken.

In 2024 organiseerden we de 3e editie van de grote landelijke tweedaagse rondom het thema Oorlog & Vrede. Deze keer bij landgoed Beukbergen. 

We onderzochten tijdens deze dagen complexe systemische vraagstukken rond dit thema en begaven ons niet zelden op onbekend terrein. Voor zover wij weten is het uniek in de wereld dat militairen gezamenlijk met burgers systemische thema's onderzoeken die elkaars werelden ten diepste raken. Het vergroot het inzicht in elkaars innerlijke belevingswereld en daarmee het wederzijdse begrip voor de emotionele gevoeligheden en complexe vraagstukken van betrokkenen.

De dagen zijn in samenwerking met militairen, burgers en andere professionals van diverse geüniformeerde diensten. De dagen worden o.a. begeleid door Hilbrand Westra, Jeroen Duijster, Sandra Peeters, Christel van Mechelen en andere systemische experts met affiniteit met - of nog actief werkzaam binnen -  de krijgsmacht.

In 2025 organiseren we op 20 en 21 maart de 4e editie van deze tweedaagse. Voor een ieder die het onderwerp Oorlog & Vrede aan het hart gaat. De locatie is nog onbekend en de inschrijvingen voor deze bijeenkomst is VOL. Je kunt je wel inschrijven voor de wachtlijst. 

Militairen die zijn uitgezonden naar oorlogsgebieden komen niet altijd weer op dezelfde wijze terug van hun missies, als toen ze gingen. Het behoeft geen uitleg dat dit druk zet op partnerrelaties en gezinnen. Vaak vinden militairen geen eenvoudige woorden voor wat ze hebben meegemaakt als ze weer aan de eettafel zitten met geliefden en familieleden. Daarbij komt dat de wereld van het thuisfront gewoon doorgaat terwijl de militairen die op missie zijn die opgeslokt worden in een soort van 'geïsoleerde werkelijkheid' die je wel kunt proberen uit te leggen, maar waar woorden vaak - zeker midden in die realiteit - tekort doen aan de ervaringen die vaak niet kunnen worden uitgesproken. Hoe dan verder? Systemisch opstellingswerk kan de ervaringen in beeld brengen zodat de spanning van het beeld zich kan ontladen. En met wie het beter te doen dan met degenen die dat zelf hebben meegemaakt?!